Τι καλά που κανένας δεν ασχολείται πλέον με το τι έγινε και χάραξε τη ζωή μας το καλοκαίρι που μας πέρασε, γιατί τι καλά που βρέθηκε ο χοντρούλης και όλη η Ελλάδα έβλεπε με αγωνία εάν πήδηξε (κυριολεκτικά & μεταφορικά), τι καλά που βρέθηκε το ΘΕΜΑ (εντός & εκτός " " )και τα 5,6,7,8,9,10 ή δεν ξέρω πόσα τελικά εκατομμύρια ευρούδια και φυσικά τι καλά που υπάρχει η άνοδος του πετρελαίου για να έχουμε, κατά την προσφιλή τακτική από Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, θεάματα αλλά στην περίπτωση όμως αυτή, χωρίς άρτο.
Γιατί το τι συνέβη το περασμένο καλοκαίρι, ήταν, είναι και θα είναι το θέμα για όλους μας. Τις επιπτώσεις και όχι μόνο τις βιώνουμε καθημερινά. Αλλά όμως, το κατά πόσο θεωρούν την ανθρώπινη ζωή και μόχθο σαν αναλώσιμο υλικό είναι ΜΕΓΙΣΤΟ ΘΕΜΑ.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε διαλύθηκε το μεγαλύτερο μέρος από τον κρατικό μηχανισμό παρ' όλα τα απίστευτα ποσά που δαπανήθηκαν γι αυτό τον σκοπό. Διαλύθηκε φυσικά και η υποτιθέμενη εμπιστοσύνη προς όλους εκείνους που κυβερνούν αυτή τη χώρα, είτε είναι στο προσκήνιο, είτε στο παρασκήνιο. Έφυγε από το μυαλό όλων ο μύθος περί σωστής πολιτικής χάραξης και ορθής πολιτικής διαχείρισης από όλους μα όλους εκείνους, που με κολακίες και μυθοπλασίες προσπαθούν και καταφέρνουν να διαχειρίζονται τα όνειρα των πολιτών αυτής της χώρας.
Πυρασφάλειες (βλέπε Αρχ Ολυμπία), επιλεκτικές προσλήψεις εποχικών υπαλλήλων(κατά το πολιτικό δοκούν πάντα βέβαια) και τις περισσότερες φορές, ανειδίκευτων για τις συγκεκριμένες συνθήκες εργασία.
Πως είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια ηλιθιότητα σε ανθρώπους που κατέχουν θέσεις κλειδιά για την "ασφάλεια" της χώρας, όταν και ο πιο αγράμματος Έλληνας γνωρίζει ότι κατά την περίοδο του καλοκαιριού το μέγιστο πρόβλημα είναι οι πυρκαγιές που ανάβουν σαν τα Πασχαλινά ΜΠΟΥΡΛΟΤΑ τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια.
Δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο σίγουρα οι πυρκαγιές, σε ολόκληρο τον πλανήτη το φαινόμενο αυτό έχει πάρει διαστάσεις ασύλληπτες, αλλά είναι σίγουρα όμως Ελληνικό και μοναδικό φαινόμενο μετά από αυτές να βγαίνουν (και να μην βγαίνουν) στη φόρα τόσες πολλές συνωμοσίες και τόσες πολλές πανηλίθιες δικαιολογίες για τα αίτια τους, θεωρώντας για άλλη μία φορά τους πολίτες αυτής της χώρας ΜΑΛΑΚΕΣ.
Φυσικά και έφταιγε η γιαγιά !!! που έβραζε το ρύζι για το κόλλυβα και της ξέφυγε η φωτιά από την αυλή της πέρασε όλο το χωριό και μπήκε στο δάσος, φυσικά έφταιγε από την άλλη μεριά του βουνού σε απόλυτη αρμονία χρονική, ο γιδοβοσκός !!! που ήθελε να εκδικηθεί τον ιδιοκτήτη του χωραφιού που έβοσκε τα πρόβατά του γιατί δεν τον άφηνε. Φυσικά και έφταιγε ο μπήξας και ο δήξας, και φυσικά, δεν έφταιγε κανένας άλλος από αυτούς που με τόση πολύ μεγάλη επιμέλεια προσπάθησαν (και προσπαθούν πιο χαλαρά φυσικά όσο περνάει ο καιρός προς όφελός τους) να αποφύγουν την πραγματικότητα.
Μερικά γεγονότα όμως δεν βγήκαν ποτέ στη δημοσιότητα εκτός από κάποιους τοπικούς φορείς.
Είναι γεγονότα που για κάποιο λόγο, έχουν άραγε σύνδεση με την κατάσταση που περιήλθε η χώρα το καλοκαίρι,ή υπάρχουν οι λεγόμενες "θεωρίες συνωμοσίας" ?Ίδωμεν
Στις 22-23 του Αυγούστου ημέρα Τετάρτη και Πέμπτη, στην ευρύτερη περιοχή του Πύργου Ηλείας, πραγματοποιούσαν επίσκεψη ένα γκρουπ από Ασιάτες επενδυτές/επιχειρηματίες με συνοδεία Ελληνοαμερικανών συμβούλων και τοπικών παραγόντων(κλικ). Η ιδιότητα του ενός είχε δηλωθεί ως Αντιπροέδρου του WTC (Wall Trade Center) καθώς και οι υπόλοιποι ως ιδιοκτήτες μεγάλων κρουαζιερόπλοιων, με κρουαζιέρες ανά τον κόσμο όπως φυσικά και στην Ελληνική επικράτεια.
Το ενδιαφέρον τους ήτανε ξεκάθαρο για κάποιες συγκεκριμένες περιοχές. Ήθελαν να αγοραστούν τεράστιες εκτάσεις στην γύρω περιοχή της Αρχ. Ολυμπίας και όχι μόνο. Περιελάμβαναν τη προστατευόμενη από την Natura πανέμορφη περιοχή της λίμνης του Καϊάφα την οποία για πολλά χρόνια υπάρχει διαμάχη για την αγορά της από τους δύο μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους σε ξενοδοχειακό και όχι μόνο επίπεδο.
Το ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη περιοχή εστιάζετε στην απίστευτη φυσική ομορφιά και στα ιαματικά νερά της λίμνης. Η κατασκευή ενός σύγχρονου spa-resort στην εν λόγο περιοχή ήτανε (και είναι για τους Έλληνες επιχειρηματίες) ένα από τα πιο μεγάλα project που είχαν στο μυαλό τους οι εν λόγο Ασιάτες επιχειρηματίες.Συγχρόνως με την λίμνη του Καϊάφα, το σχέδιο περιελάμβανε την κατασκευή ενός υπερσύγχρονου κέντρου εμπορίου WTC (Wall Trade Center) όπως έχουν κάνει και στην Τουρκία, Βουλγαρία κλπ κράτη, ξενοδοχειακές μονάδες για παραμονή τουριστών είτε για την επιβίβαση, είτε μετά από την αποβίβαση στο κρουαζιερόπλοιο που θα προσέγγιζε το λιμάνι του Κατακόλου (είναι το κοντινότερο λιμάνι για την Αρχ. Ολυμπία και το λιμάνι που όλα τα κρουαζιερόπλοια απ΄όλο τον κόσμο το προσεγγίζουν γι αυτό τον σκοπό), είτε για μεταφορά τους από και προς το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας (ακόμα το εν λόγο αεροδρόμιο είναι στρατιωτικό με εγκεκριμένο bugget για την επέκτασή του και σε πολιτικό) καθώς επίσης και η κατασκευή γηπέδου γκολφ ήταν μέσα στα σημεία του φιλόδοξου project (κλικ).
Η ανάπτυξη και τα οφέλη σίγουρα τεράστια για το μέλλον της περιοχής και όχι μόνο, αλλά με ποιο κόστος και κάτω από ποια ομπρέλα συνεργασιών?
Αξίζει τελικά να τα ζυγίσουμε όλα αυτά ή μήπως πρέπει να δούμε λίγο έξω από αυτό το πεδίο και να οραματιστούμε το μέλλον με ανοιχτό μυαλό?
Σίγουρα είναι τόσοι πολλοί οι παράμετροι που δεν μπορούν να μπουν στο τραπέζι έτσι απλά όπως έχουμε συνηθίσει σ' αυτή τη χώρα και στο τέλος φυσικά να παρθεί απόφαση η οποία βέβαια θα είναι άσχετη με το που γέρνει η ζυγαριά.....
Ξαφνικά βρεθήκαμε όμως αντί να αναρωτιόμαστε για το εάν ή όχι αυτή η πρόταση θα πάρει σάρκα και οστά, να αναρωτιόμαστε.....
Η υπέρτατη έκκληση για αναζήτηση του λόγου, συνήθως περνάει στα χέρια δυνάμεων που πιστεύουμε ότι θα μπορέσουν να μας καθοδηγήσουν στην κατανόησή του κι αυτές δεν είναι άλλες από αυτές που απλά δεν γνωρίζουμε.
Είναι από τις στιγμές εκείνες που θέλουμε να ανακαλύψουμε τα πάντα και τίποτα, είναι από εκείνες τις στιγμές που φταίνε τα πάντα και τίποτα, απλά γιατί νιώθουμε να σβήνουν από μέσα μας όλα εκείνα που έχουμε πιστέψει.
Άνθρωποι καπνισμένοι, αλλόφρονες, με μία βαλίτσα στο χέρι που είχε ότι πιο πολύτιμο υπήρχε εκείνη τη στιγμή να πάρουν μαζί τους και να αφήσουν πίσω τους τα πάντα, ρίχνοντας πάντα βλέμματα πίσω τους γεμάτα ελπίδα μήπως και γίνει το "θαύμα" και εξοντωθεί ο εχθρός, μήπως και κάποιος "εξ ουρανού" εμφανιστεί και βάλει το "χέρι" του βοηθώντας τους.
Μάταια όμως γιατί πολύ απλά δεν έφταναν τα "χέρια εξ ουρανού", ήτανε πολύ λίγα γι αυτή την περίσταση, ή μήπως απλά δεν ήτανε συγχρονισμένα στην χρονικά και αρχικά΄"εύκολη" στιγμή και ξέφυγε η κατάσταση από κάθε ΕΛΕΓΧΟ !!!!!!
Πως δηλαδή μία φωτιά που ξεκίνησε από το τσουκάλι της γιαγιάς !!!!!!!!! έφτασε σε τόσο σύντομο χρονικά διάστημα να κατακάψει όλο το βουνό, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις έχουν καταφέρει να περιορίσουν την έκτασή της. Τόσο μεγάλο ήτανε το τσουκάλι??????????
Υπάρχει περίπτωση να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε? Υπάρχει περίπτωση να μάθουμε εάν έως σήμερα τα μεγαλεπήβολα σχέδια των Ασιατών επιχειρηματιών έχουν προχωρήσει ή έχουν αποσύρει τις προτάσεις τους? Υπάρχει περίπτωση να μάθουμε εάν πίσω από όλα αυτά υπήρχε τόσο καλά οργανωμένο σχέδιο ματαίωσης αυτής της επιχειρηματικής κίνησης? Υπάρχει περίπτωση να μάθουμε εάν τα σχέδιά τους δυσκολευόντουσαν από ιδιοκτησιακά συμφέροντα ή από νομοθετικά εμπόδια?
Υπάρχει ποτέ τελικά περίπτωση αυτοί οι άνθρωποι που έζησαν όλο αυτό το συγκλονιστικό δράμα και ζουν τις επιπτώσεις μέχρι και σήμερα (ΚΑΙ ΘΑ ΖΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ)να πάρουν ποτέ απαντήσεις?
ΥΠΑΡΧΕΙ???????????????
